We vieren feest! We bestaan 10 jaar

GrenzenbewegenLeuven bestaat 10 jaar. Het stadsbestuur van Leuven bood ons een receptie aan in het mooie stadhuis.
We startten de avond met een minuut stilte voor de vele slachtoffers van de oorlog in Oekraïne.
En we waren heel blij met de vele mooie bekende en ook nieuwe gezichten. Verbinding en dialoog blijven onze grondprincipes. Samen kunnen we grenzen blijven bewegen.

Ernst Veen, predikant van de Verenigde Protestantse kerk van Leuven verwelkomde iedereen. Ziehier zijn bijdrage:

Lieve mensen,

Allen van harte welkom op deze 10-jarige jubileumviering van de interlevens-beschouwelijke vereniging GrenzenBewegenLeuven. Mijn naam is Ernst Veen, als dominee van de Verenigde Protestantse kerk in Leuven die ook lid is van GrenzenBewegen, is mij het woord gegeven u namens deze vereniging even toe te spreken.

Ik zei 10-jarig bestaan, maar eigenlijk klopt dat niet, want Grenzen-Bewegen-Leuven bestaat al 12 jaar. Zij is immers opgericht in 2010 naar aanleiding van het pater Damiaanjaar. Door de corona-uitbraak kon het jubileum niet eerder plaatsvinden, maar we zijn blij dat het nu wel kan. En ook dat het kan in dit mooie Oude Stadhuis. Heel veel dank daarvoor aan het stadsbestuur van Leuven!

Verder nog een speciaal welkom aan onze Oekraïense medemensen. Zij en hun familie en al hun medeburgers worden vandaag zeer beproefd door tirannie en niets ontziend geweld en daarom zullen we nu eerst één minuut stilte houden voor alle slachtoffers van de oorlog in hun land.

Furthermore, a special welcome to our Ukrainian neighbors. Today they and their families and all their fellow citizens are being severely tested by tyranny and brutal violence and so now we will hold one minute silence for all the victims of the war in their country.

De naam GrenzenBewegenLeuven ontstond als vanzelf toen we in het jaar 2011 een gezamenlijke viering organiseerden met als titel “Grenzen Bewegen”. Daarna is de organisatie onder die naam verder gegaan.

Eigenlijk behoeft die naam geen uitleg. Wij willen om zo te zeggen al te gesloten en vastgenagelde grenzen (tussen mensen) bewegen. Anders gezegd: we willen bruggen bouwen over elkaars grenzen heen. En, om in de terminologie te blijven, zo willen we elkaar ook in beweging brengen en tevens ons naar elkaar toe bewegen.

Dat wil zeggen: GrenzenBewegen is (meer dan) tien jaar geleden opgericht van-uit de gedachte dat in onze tijd van het al te zeer benadrukken van “de eigen, exclusieve identiteit”, gepaard gaande met opvallend toenemende polarisatie, het broodnodig is dat mensen en gemeenschappen van velerlei verschillende strek-kingen laten zien dat zij, ondanks hun grote diversiteit, toch ook, als mensen die dezelfde aarde “bewonen en bewerken”, nauw met elkaar verbonden zijn als leden van de éne wereldwijde familie “mens”, waarvan de leden alleen al daarom nauw aan elkaar verbonden zijn vanwege het feit dat zij allemaal, mens voor mens, hoezeer verschillend ook van afkomst, gedachte, kleur, of cultuur, mensen zijn.
Daarnaast zegt de naam ook dat we graag een beweging blijven en geen instituut worden. Niet vastgeroest raken, maar temidden van de omvangrijke en wijd-vertakte delta van gedachten, stromingen en richtingen, steeds weer op zoek gaan naar gezamenlijke wegen. En zo is GrenzenBewegenLeuven in de voor-bije 10 jaar uitgegroeid tot een veelkleurig samengaan van levensbeschouwe-lijke gemeenschappen:

Het Damiaancentrum;
Bahá’i-gemeenschap Leuven,
Moslimgemeenschap Leuven;
De Hindoes en Boeddhisten in Leuven
De Verenigde Protestantse kerk van Leuven
De vrijzinnige humanisten en het HuisvandeMens in Leuven.
De kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.
Ook met de katholieke universitaire parochie van Leuven en haar Lifestance Network (waarin ook weer vele diverse levensbeschouwingen zijn vertegenwoordigd) werken we regelmatig samen, evenals met ORBIT-vzw en Beweging.net en last but not least met de dienst diversiteit en gelijke kansen van de stad Leuven. En ongetwijfeld is deze opsomming nog niet compleet, maar er komt nog een power point presentatie waarin wat meer verteld en geïllustreerd wordt met betrekking tot de activiteiten van het afgelopen decennium.

Alvast een zichtbare en tastbare illustratie van al deze diverse levensbeschou-wingen die toch samenwerken zien we aan deze tafel die dienst doet op allerlei activiteiten en standjes van GrenzenBewegen en die is opgebouwd uit diverse en zelfstandige elementen, maar als je ze naast elkaar legt vormen ze toch een gemeenschappelijk geheel die eenheid in verscheidenheid symboliseert. Daarom noemen we die tafel ook: de tafel der verbondenheid.

Die verbinding en dat gemeenschappelijke ten aanzien van al die verschillende stromingen en vertakkingen is, zoals gezegd: dat wij allemaal, wie we ook zijn, wat we ook denken of waarvandaan we ook komen, lid zijn van de ene familie mens.

En naar aanleiding daarvan en tot slot nog even de volgende overweging. Weliswaar begint die overweging in de religieuze traditie waar ikzelf toevallig lid van ben, nl. de protestants-christelijke bijbelse traditie, maar ze vormt onmiddellijk ook een brug over alle grenzen heen naar ons allemaal, ook naar de niet-religieuze levenbeschouwingen.

Hoe zit dat? Nu, de gedachte dat het in de bijbel eerst en vooral over God gaat en dan pas over de mens, lijkt vrij diep geworteld in ons collectieve bewustzijn.
Maar niets is minder waar. Al meteen in het begin, in het scheppingsverhaal, in het begin van het boek Genesis, wordt God door de bijbelschrijver de volgende woorden in de mond gelegd: laat ons mensen maken. Je zou het de ultieme kern van het bijbels partijprogramma kunnen noemen. Laat Ons mensen maken.

Of, om het te zeggen in gewoon Nederlands: “laat Ons menselijkheid scheppen.” “Laat ons bouwen aan menszijn en menselijkheid”. Daar is God volgens de bijbelschrijvers op uit: om samen met de mens ware menselijkheid en ware humaniteit op aarde te scheppen.

Kortom, ook in de bijbel gaat het er niet om welke stroming we aanhangen, of in welke cultuur we zijn opgegroeid, maar het gaat om het gezamenlijke streven naar ware medemenselijkheid en humaniteit.

Vandaag betekent dat heel concreet dat we, hoe verschillend en divers we ook zijn, we toch één zijn in het gezamenlijke streven om de grote vragen waar de mensheid zich vandaag voor gesteld ziet samen op te lossen: het dringende klimaat-vraagstuk, de geo-politieke verhoudingen in de wereld, de polarisatie in onze samenleving, de democratieën die wereldwijd onder druk staan, het acute vraagstuk van oorlog en vrede, kortom: daarin kunnen we elkaar, hoe anders of divers we ook zijn, vinden: in het samen scheppen van een leefbare wereld van werkelijke humaniteit voor de wereldwijde familie die mens heet, inbegrepen al het leven op aarde.

Tot slot nog deze laatste alinea in het Engels: Today this means that, no matter how different and diverse we are, we are still one in the common pursuit of solving the major questions facing humanity today: the urgent climate issue, the political relations in the world, the polarization in our society, the democracies that are under pressure worldwide, the very acute issue of war and peace, and so on. In short: no matter how different or diverse we are: we have a common ground. We can find each other, in creating a livable world of true humanity for the global family called humans, including all life on earth.

Ernst Veen